Just in case... / W razie czego

As of yesterday, I have a working Ecuadorian phone number. In case there’s an emergency, call 0980527705. The country code to dial before it is 00593.

Teraz mam ekwadoriański numer komórkowy. Jeśli jest nagła sytuacja, zadzwoń do 0980527705. Kod krajowy jest 00593.

 

Second Week at AAE / Drugi tydzień w AAE

Another week at AAE is over. So far, my work hasn’t yet gotten exciting. I spent most of my time editing texts this week. Monday I was really in a rut and didn’t accomplish anything because it turned out I wasn’t sure what I was supposed to be doing (mostly with the text I was supposed to revamp). I haven’t got myself together regarding my research project either, although it doesn’t help that now my professor isn’t responding – perfect timing. Gathering from my talk with Karina on Monday, I’m also worried they want me to do something really quantitative whereas I wanted to do a qualitative study. In any case, now I have some of the research results from prior studies saved on my computer and can maybe start working on it over the weekend. Other than that, I took on another volunteer duty at the office, namely, to check the organization’s mailboxes in the center of town, which is good in that you can get out of the office for a bit. I also had to man the reception desk again – only faring a little bit better than before.

Iglesia de Guápulo

Last weekend, and actually over the course of a few days, the Fiesta de Guápulo was on, so there was music blasting and fireworks going off day and night. I was too lazy to make my way there during the night, but on Saturday I did walk down the mountain to check out the church, Iglesia de Guápulo, which is definitely worth seeing. At night, Sandra and I watched the fireworks from the apartment, where we had a fairly good view. Later, at around 11:30, my partner Nadine arrived from Europe. Luckily, she found herself an apartment quickly on Sunday (she had already written to a few people before she left).

Waiting to get our visas registered /
Czekanie na zapisywanie wizy

The day before yesterday, we took the morning off to get our visas register (you have to do it within 30 days of arrival, otherwise your visa is no longer valid). The first place we went to was wrong, and we had to go to another building close by. The second building was packed full of people waiting for information. There, two ladies almost got into a fight, perhaps over their place in line, but that sort of thing is common in Immigration (it can be an extremely stressful situation, after all). When we made it to the information desk (there was a line of people sitting down for that), we were told to go to another place halfway across town. That place was packed too. There we had to take a number and get some of our documents copied. We ended up waiting there for about three hours, maybe a little less, which is pretty good for immigration. When we were called up, we had to give up our passports (again) and pay another four dollars for the registration. We are going back on Monday to pick them up.

Other than that, nothing exciting to tell. I’ve gotten used to how things work here, most notably the traffic. At first it’s scary, but once you learn the logic of it, it’s okay. The main thing is to be simultaneously assertive and careful. And I’ve managed to not get sick from the food, although I unfortunately can’t say the same for Nadine, who has been getting stomachaches from the food. That could be because of the meat/fish that she’s eaten, that she’s not used to the bacteria here (maybe I am because of my time in Honduras, but I’ve also been eating a lot of yogurt, which is supposed to help with that), or because I’m eating more ají, a spicy paste that they serve with lunch here (although I don’t each much more). Anyways, I’m glad I’m not sick and hope that she’ll get over it too.

"Human rights defender" /
"Obrońca praw człowieka"

Clifford - also a human rights defender :) /
Clifford - też obrońca praw człowieka

Ah, I now have a work ID and keys. I have to say, for some odd reason, the former gives me a strange sense of security walking around town…

(PL)

Minął jeszcze jeden tydzień w AAE. Do tej pory moja praca jeszcze nie zrobiła się sensacyjna. Spędziłem większość czasu edytując teksty. Poniedziałek nie mogłem się zmotywować i nie osiągnąłem niczego, bo okazało się, że nie byłem bardzo pewien, co miałem robić (głównie z tekstem, który powinienem zmienić na lepsze). I jeszcze nie wziąłem się w garść jeśli chodzi o mój projekt badawczy. Także nie pomaga, że teraz mój profesor już nie odpowiada na moje emaile – doskonały timing. Po mojej rozmowie z Kariną w poniedziałek też obawiam się, że ona chce, żebym przeprowadził badanie raczej ilościowe, chociaż ja planowałem przeprowadzić badanie raczej jakościowe. W każdym razie, teraz mam jakieś wyniki z wcześniejszych studiów zapisane na komputerze, z którymi może będę pracować w czasie weekendu. Oprócz tego, teraz mam wypełniać nowy obowiązek jako wolontariusz w biurze, mianowicie, sprawdzać skrzynki pocztowe organizacji w środku miasta, co jest o tyle dobre, że mogę opuszczać biuro na chwilę. Też pracowałem w recepcji jeszcze raz – tylko robiłem troszeczkę lepiej niż zeszłym razem.

W czasie ubiegłego weekendu, akurat także w ciągu tygodnia, świętowało się Fiesta de Guápulo, więc ludzie grali muzykę jak najgłośniej i puszczali fajerwerki dniem i nocą. Ja byłem zbyt leniwy aby świętować w nocy, jednak w sobotę spacerowałem w dół góry żeby zwiedzieć kościół, Iglesia de Guápulo, który na pewno warto zobaczyć. W nocy, Sandra i ja patrzyliśmy na fajerwerki z mieszkania, gdzie mieliśmy zupełnie dobry widok. Później, o około 11.30, moja partnerka Nadine dotarła z Europy. Na szczęście, znalazła sobie mieszkanie już następnego dnia (już pisała do kilku osób przed wyjazdem).

Przedwczoraj, Nadine i ja wzięliśmy sobie wolny ranek aby zameldować wizy (jak nie robisz w ciągu 30 dni od przyjazdu, wiza już nie będzie ważna). Pierwszy budynek, do którego poszliśmy, nie był prawdziwy, to mieliśmy pójść do innego pobliskiego budynku. Drugi budynek był przepełniony ludźmi czekającymi na informacje. Tam, walka prawie wybuchła między dwoma kobietami, może o miejsce w kolejce, ale coś takiego zawsze zdarza się w biurze ds. imigracji (jest to przecież niezwykle stresującą sytuacją). Kiedy przyszliśmy do punktu informacji (była kolejka do niej), powiedzieli nam, że musimy pójść do innego miejsca nie zbyt blisko stąd. To miejsce również było przepełnione. Tam musieliśmy wziąć numer i dać kilka dokumentów do skopiowania. Na końcu czekaliśmy chyba trzy godziny, może trochę mniej, co jest całkiem dobrze jak na biuro ds. imigracji. Kiedy wreszcie zadzwonili do nas, musieliśmy oddać paszporty (jeszcze raz) i zapłacić jeszcze cztery dolary za zameldowanie. Pójdziemy znowu w poniedziałek, aby je odebrać.

Oprócz tego, nic nadzwyczajnego do opowiadania. Już przyzwyczaiłem się do tego, jak wszystko działa tutaj, szczególnie ruch uliczny. Na początku masz stracha, lecz kiedy nauczysz się logiki, jest w porządku. Najważniejsze aby być asertywnym i uważać jednocześnie. I udało mi się do tej pory nie zachorować, chociaż nie mogę powiedzieć tego samego o Nadine, która ma ból w żołądku przez jedzenie. To może przez mięso/rybę, które zjadła, albo dlatego, że nie jest przyzwyczajona do bakterii tutaj (a może ja jestem  już przyzwyczajony przez czas spędzony w Hondurasie, lecz ja jem teraz dużo jogurtu, co ma z tym pomagać), albo ponieważ ja jem więcej ají, pikantnej pasty, którą tu podają z obiadem (chociaż ja nie jem tyle więcej). Tak czy siak, cieszę się, że nie jestem chory i mam nadzieję, że Nadine też wróci do siebie.

First week at AAE / Pierwszy tydzień w AAE

My first week at AAE is over. As I already mentioned in my last post, I spent the first three days in trainings to learn more about the topic. Yesterday was the first real day of work. I spent it familiarizing myself with the topic of work rights for refugees and attending meetings with the director of the organization, Karina, who is very friendly and approachable. In the first meeting, we learned about one of the main areas of work at AAE, litigio estratégico (strategic litigation). This basically entails that those working in this area choose cases that are representative of larger patterns and therefore have the potential to change things for the better for a lot of people by setting legal precedents. Even though I won't be working in that area, I found it extremely interesting and important work. The other area we learned about, although in much less detail due to time constraints, was incidencia política (political advocacy - I translated it incorrectly in my last post), which I mentioned in my last post. This basically entails informing and trying to influence politicians and businesses on refugee issues. One of topics here is work rights - the topic I'm supposed to work on.
After having lunch and chatting with Karina, Estefanía (a new coordinator there) and Louise, another intern, we had a second meeting, where I basically talked to Karina about my idea of doing research on the topic of integration. To make a long story short, the idea is now that I will rework a previously prepared document on work rights, focus more attention on a subjective definition of integration - the kinks still need to be worked out of this, but this was mainly what I was writing today. Besides that, I should go to four places (well, including Quito), two urban, two rural (more or less), and maybe lead focus groups with refugees on the topic of integration. This was basically what I'd had in mind before, and Karina seemed to be really into the project. Lastly, I should get together an event with FLACSO (Facultad Latinoamericana de Ciencias Sociales - Latin American Social Sciences Institute) that as two panels - one with academics, one with refugees themselves. This will be linked to the document and the research that I'm to produce. It's a really cool idea, and I hope I can manage to get that together. In any case, I have to start planning both soon...

(PL)

Minął pierwszy tydzień w Ekwadorze. Jak już wspomniałem w ostatnim poście, spędziłem pierwsze trzy dni na szkoleniu, żeby się dowiedzieć więcej o temacie. Wczoraj był pierwszy dzień prawdziwej pracy. Zapoznałem się z tematem prawa pracy uchodźców i uczestniczyłem w spotkaniach z dyrektorką, Kariną, która jest bardzo miłą i otwartą osobą. Na pierwszym spotkaniu, nauczyliśmy się o obszarze pracy AAE, litigio estratégico (strategiczne sprawy sądowe). Ogólnie można powiedzieć, że ci którzy, w tej sekcji pracują, wybierają przypadki, które reprezentują ogólne wzory i z nimi jest możliwość zmienić sytuację dla wielu ludzi na lepszą ustanawiając precedensy. Mimo, że nie będę pracować w tej sekcji, uważam, że jest to bardzo interesująca i ważna praca. Druga sekcja, o której nas poinformowała Karina, to incidencia política (wspieranie polityczne), o której wspomniałem w poprzednim poście. Ta sekcja ogólnie zajmuje się tym, że informujemy i próbujemy mieć wpływ na polityków i firmy w sprawie uchodźców. Jeden z najważniejszych tematów to prawo do pracy – temat, nad którym ja mam pracować.
Po obiedzie i rozmowie z Kariną, Estefaníą (nową koordynatorką w AAE) i Louise, też stażystką, mieliśmy drugie spotkanie, gdzie ja ogólnie rozmawiałem z Kariną o moim pomyśle, aby badać temat integracji. Krótko mówiąc, propozycja jest taka, aby przerobić wcześniej przygotowany dokument i skupić się bardziej na subiektywnej definicji integracji – jeszcze muszę wypracować, co dokładnie chcę zrobić, ale to było głównie to, nad czym pracowałem dziś. Oprócz tego, powinienem podróżować do czterech miejsc (dobrze, łącznie z Quito) – dwa raczej miejskie, dwa raczej wiejskie (mniej więcej), i może przeprowadzić wywiady grupowe z uchodźcami na temat integracji. To ogólnie, co miałem w głowie wcześniej, i wydawało się, że Karinie się podobał projekt. Na koniec, powinienem zorganizować wydarzenie z FLACSO (Facultad Latinoamericana de Ciencias Sociales – Latynoamerykańskim Instytutem Nauk Społecznych), gdzie są dwa panele – jeden z naukowcami, jeden z uchodźcami samymi. To będzie dołączone do dokumentu i badania, które mam przeprowadzić. To fajny pomysł, i mam nadzieję, że uda mi się. W każdym bądź razie, muszę zacząć planować oba wkrótce…

Asylum Access Ecuador

Asylum Access Ecuador office in Quito

This week I started my internship at Asylum Access Ecuador (AAE), the reason for the whole trip. AAE, whose headquarters are located in San Francisco in the USA, is a non-governmental organization that offers legal aid to individuals applying for refugee status in Ecuador. Ecuador, by the way, houses the majority of refugees fleeing violence or the threat thereof in Colombia.

My first three days, I participated in a training which was jam-packed with information relevant to the work of AAE. I think it would be boring to discuss all of the details of the different modules, but one noteworthy message of the training was that, though Ecuador has some good legislation regarding refugees (enshrined in the Constitution of 2008, which AAE actually helped to influence) and presents itself as a progressive country in this regard, the situation in practice is another. This is because of contradictory legislation concerning the rights of refugees and the serious discrimination faced by refugees, particularly those from Colombia in Ecuadorian society. Thus, AAE offers legal aid to refugees here so that they can get to know what rights they have (something they often don't know).

AAE fulfills, with the help of both full-time staff and a seemingly steady flow of volunteers, a myriad of tasks. Perhaps the most obvious one is to carry out interviews with people to gather information about their case and to file a legal brief to argue for their recognition as a refugee, according to the definition laid down in the UN Convention of 1951. Yet efugees also come to AAE because other rights are being violated, for example labor rights. Part of this work consists in monitoring and following up on these cases - a sort of quality control. However, as was emphasized during the training, the AAE's aim isn't just to improve one person's life, but rather the lives of thousands. To do this, there is a section of AAE called "incidencia política" (political impact) whose work entails influencing legislation in favor of refugees. This is where I'll be working. AAE has already produced a report on the socioeconomic integration of refugees from the perspective of labor rights, and I (maybe not alone, I'm not sure yet) will be working to produce a new, more detailed document. Work starts tomorrow, so I should have more specifics on that very soon.

(PL)

W tym tygodniu zacząłem mój staż w Asylum Access Ecuador (AAE), powód tej całej podróży. AAE, której siedziba główna leży w San Francisco w USA, jest organizacją pozarządową, która oferuje bezpłatną pomoc prawną osobom, które mają zamiar złożyć podanie o azyl w Ekwadorze. Ekwador, a propos, przyjmuje większość uchodźców uciekających z powodu przemocy lub zagrożenia przemocą w Kolumbii.

Pierwsze trzy dni brałem udział w szkoleniu, które było przepełnione informacjami istotnymi do pracy w AAE. Myślę, że byłoby nudno dyskutować wszystkie szczegóły z różnych modułów, ale godne wspomnienia w szkoleniu było, że mimo dobrej legislacji dotyczącej uchodźców (zamieszczonej w Konstytucji z roku 2008, na którą właśnie AAE miała wpływ) a także mimo, że rząd prezentuje Ekwador jako bardzo postępowy kraj w sprawie uchodźców, rzeczywistość nie zawsze tak wygląda. To tak przez zaprzeczające ustawy dotyczące uchodźców i poważną dyskryminację, którą uchodźcy przeżywają w społeczeństwie ekwadoriańskim, przede wszystkim ci z Kolumbii. Dlatego AAE oferuje bezpłatną pomoc prawną uchodźcom tutaj, żeby mogli poznać prawa, które mają w Ekwadorze (bo często ich nie znają).

AAE wypełnia różne zadania za pomocą personelu na etacie oraz stałej liczby wolontariuszy. Może najbardziej oczywistym zadaniem jest przeprowadzanie rozmów z klientami o ich przypadkach i przygotowywanie podań, aby walczyć o ich uznanie jako uchodźca, według definicji wprowadzonej w konwencji ONZ z roku 1951. Chociaż uchodźcy też przychodzą do AAE, ponieważ inne ich prawa zostają naruszone, na przykład prawo pracy. Część pracy organizacji składa się z monitorowania i sprawdzania tych przypadków. Jednak, jak podkreślali podczas szkolenia, celem pracy AAE jest poprawa życia nie tylko jednej osoby, ale tysięcy. Aby osiągać to, sekcja AAE, która się nazywa „incidencia política” (wspieranie polityczne), pracuje żeby wpływać na legislację pomagające uchodźcom. Ja pracuję w tej sekcji. AAE już skończył sprawozdanie nt. integracji socjoekonomicznej uchodźców z perspektywy praw pracy, a ja (może nie sam, jeszcze nie wiem) będę pracował, żeby przygotować nowy, bardziej szczegółowy dokument. Prawdziwa praca zacznie się jutro, powinienem znać więcej szczegółów wkrótce.